" Ocak aynın sonunda anneme, doğum günüm için "kendi evim"e, Lozan'a döneceğimi bildirdim. "Peki ama seni orda tutan ne?" diye sordu annem. "Odam, kitaplarım, dostlarım ve sevdiğim bir kadın" dedim. "
Aktif, dışa dönük, yaşamayı seven hristiyan bir İngiliz kadını ile çekingen yahudi bir Avusturyalı adamın aşkının ürünü bu mektup. Yazılarında Michel Bosquet takma adını kullanan André Gorz'un gerçek adı ise Gerhard Hirsch. Sevdiği kadını, annesinin karşısındaki rahat tavırlarını, küçük asiliklerini izlerken daha da çok seviyor.
Dorine'i çok sevse bile ilişkilerini resmiyete taşımayı anlamlandıramayor André Gorz. İlişkilerinin bunun mücadelesini verdiğini bile anlayamıyor. Sonra fark ediyor, Dorine olmadan nasıl yaşayacağını bilmediğini.
" Sen ve ben ayrılmaz ikili olarak ün yapmıştık, "Birbirlerine karşı saplantı derecesinde özenliler" yazacaktı daha sonra Jean Daniel. "
André ve Dorine, bu dünyada birbirlerine yer açtılar. İki kişinin nasıl bir olduğunu ve bu birliğin nasıl kendilerine yeni bir dünya yarattığını anlatıyor Son Mektup. Pişmanlıklarını, üzüntülerini, karısına hayran kaldığı zamanları, güzel geçen günlerini ve bir kadını nasıl sevdiğini anlatan bir mektup yazıyor André Gorz.
Onu her zaman destekleyen karısı olmasa başarılı olabileceğine inanmayan ve karısının kıymetini bilen bir adam. Onun kaleminden Dorine'i okuduğunuzda hayran kalmamanız mümkün değil. Onun entelektüel bakış açısını bile geliştirmesine yardım ediyor Dorine.
İncecik, kısacık bir kitap Son Mektup ama, André Gorz kelimelerini kalemiyle değil yüreğiyle yazdığından olsa gerek insanın içini ısıtıyor. Ve hiçbir sayfada yalan söylediğini de düşünmedim, belki de onlar modern zamanın sen gerçek aşıklarıydı.
" Her şeyi paylaştığımıza inanmak istemiştim; ama sen yaşadığın acıda tek başınaydın. "
Sonra bir gün Dorine'in beyin ve omurilik zarında iltihaplar olduğu ortaya çıkıyor ve ardından da kanser tıklıyor kapısını sevdiği kadının. Sonra bütün hayatları değişiyor Gorz çiftinin.
" Geceleri bazen, boş bir yolda ve ıssız bir manzarada bir cenaze arabasının ardından yürüyen bir adamın karaltısını görüyorum. O adam benim. Cenaze arabasının taşıdığı ise sen. Senin yakılma törenine katılmak istemiyorum; elime, içinde küllerinin bulunduğu bir kavanoz vermelerini istemiyorum. "
André'de Dorine'de sevdiği insanın olmadığı bir dünyada bir saniye fazladan nefes almak istemiyordu. Birbirlerine sahip olmadıkları bir dünyada var olmaları anlamsızdı onlar için.
Son Mektup 21 Mart - 6 Haziran 2006 tarihinde yazılmıştı. Bu mektup yazıldıktan yaklaşık 1 yıl sonra, 24 Eylül 2007 tarihinde beraber veda ettiler hayata.
Bir sonraki kitapta görüşmek üzere.❤
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder