"Siz de fark ettiniz mi, insanlar sık sık "espri anlayışına sahip olmak" ile "duyarsız bir moron olmayı" birbirine karıştırıyor."
Kitap Fiyatı: ₺ 7 [ 12/09/2019 ] - NadirKitap
Audrey, 14 yaşında zorbalığa uğramış gencecik bir kız. Bu nedenle 3 aydır okula gitmiyor, ancak 4 ay sonra yeni bir okula başlayacak. Psikologu ondan bir belgesel film çekmesini istiyor; yaşadığı hayatın yani evinin belgeselini.
Audrey, otoriter annesi ve daha toleranslı bir insan olan babası, 15 yaşındaki oyun bağımlısı erkek kardeşi Frank ve dört yaşındaki küçük erkek kardeşi Felix ile birlikte yaşıyor. Frank internetten oynadığı oyunun yarışmalarına katılmaya karar verdiğinde bir takım kuruyor. Ve bu takımın en iyi üyelerinden biri olan Linus, artık sık sık evlerini ziyaret etmeye başlıyor.
Evde bile güneş gözlüklerini çıkarmayan Audrey, Linus'u ilk gördüğünde ondan kaçıyor, elinde olmadan. Çünkü o, 14 yaşında iyi bir öğrenciyken birdenbire sosyal anksiyete bozukluğu, genel anksiyete bozukluğu ve depresif epizotlar ile uğraşmak zorunda kalan birine dönüşüyor. İnsanların gözlerine bakmakla ilgili problemleri var ve karanlık bir odada televizyon izlemek ona iyi geliyor.
"Ama en son, "Görüşürüz," demişti. Hayatının sonuna kadar beni görmezden gelmeyi planlıyor olsa neden, "Görüşürüz," desin ki?"
Ve Frank'in gülümseyen tek arkadaşı olan Linus, Audrey kaçtıktan hissettiği suçlulukla küçük kaderşleri Felix ile bir not gönderir. Böylece Felix'in aracı olduğu notlaşmalar başlar. Audrey de notlar ile konuşurken kendini daha rahat hisseder ve eğlenir.
Sonra bir gün Audrey'nin psikologu ondan Starbucks'a gitmesini istiyor. Aylardır evden dışarı çıkmamış olan Audrey ve evlerinin 20 dk kadar uzağındaki Starbucks. Neyseki portakal dilimi gülümsemesi ile Linus var... 😎
"Bütün yetişkinler böyle. Hiçbir şeyden haberleri yok ama kontrol onlarda. Bu delilik."
Zorbalık 21. yüzyılda bir hastalık gibi hızla yayılıyor (Koronadan sonra bu hastalık gibi yayılıyor, deyimi daha da anlamlı hale geldi maalesef. Bu yüzden kullanmak garip geliyor ama durum bu.😅) Sophie Kinsella, zorbalık sonrası bir kızın hayatını anlatmış bizlere. Yaşadıkları olay yüzünden okuldan üç kız atılmış. Ve Audrey'nin kendine olan güveni o kadar sarsılmış ki her şeye şüpheyle yaklaşıyor kızcağız. Okuyucuya bile sırrını, okulda neler olup bittiğini, anlatmıyor, anlatamıyor. Oysa 14 yaşında gencecik bir kız o. Dünyadan bu kadar korkmaması gerekir.
Konu her ne kadar ciddi olsa da Sophie Kinsella okuyucuyu eğlendirmeyi başarmış. Sıradan bir aile ile zorlu bir konuda mizahını konuşturmayı başarmış. Açıkçası neden bilmiyorum ama kitabı elime aldığımda karakterlerin yaşlarının daha büyük olmasını bekliyordum. Okudukça bunun da bir önemi kalmadı. Hem güldüm hem üzüldüm kitabı okurken. Kitaba dair tek derdim adı. :D Şöyle ki Audrey'i Bulmak, orijinal kitap adının da tam çevirisi. Ancak bence kitabın adı Proje Starbucks olmalıydı, yani öylesinin çok daha anlamlı olacağına inanıyorum. 😅
Bir sonraki kitapta görüşmek üzere.❤