DEĞİŞEN KAHRAMANIMIZ ~ Yİ MUN-YOL

 İ. Munyol ya da Yi Mun-yol, Kore Edebiyatı'nın önemli isimlerinden birisi.✌ (Kore Edebiyatı'ndan çok çevirimiz olmamasından kaynaklıyor olmalı ki, adamın adını bile nasıl yazacağımıza karar veremiyoruz.) Kore'nin en çok okunan yazarlarından olmasına rağmen sadece 2 kitabı dilimize çevirilmiş.

"Sanki ne olduğu belli olmayan sağlam ve yüksek bir duvar önümde yükselmişti."

 Hayatının 30 yıl önceki dönemini hatırlayan Byongte Han'ın anılarını okuyoruz. Seul'de bir devlet memuru olan babası küçük bir kasabaya sürüldüğünde daha 12 yaşında Byonte. Geldiği yerde hayat Seul'dekinden çok farklı; kızlar ve erkeklerin sınıfları ayrı mesela, okul binası bakımsız ve eski, sınıf öğretmeni de yeterince özenli değil.
 Ona hayatının ilk mücadelesini yaşatacak kişi de o sınıfın başkanı Sokde Om işte. O küçük kasabada sınıfın kabadayısı ya da sınıf başkanının aynı şey olduğunu fark ediyor Byonte Han. Oysa Seul'de hiç öyle değildi ki. Sınıf arkadaşları Sokde Om'a adeta sınıf öğretmeni yetkileri veriyor. Bir de Sokde Om'un okul birincisi olması işini hiç kolaylaştırmıyor Byongte'nin.

"Büyüklerin ifadesini kullanacak olursak, aptal ve ödlek bir çoğunluk yüzünden savunduğum doğruların bu şekilde ayaklar altında ezilmesi içimdeki acıyı daha da artırmış, bu da yılmadan mücadeleme devam etmemde bana dayanma gücü vermişti." 

 Sınıf öğretmenine, babasına, annesine gidiyor bir çözüm bulabilmek için Byongte Han. Ama bütün çabaları sonuçsuz kalıyor ve sınıf arkadaşları tarafından dışlanıyor. Buranın sistemini hiç sevmiyor ve benimsemek zor geliyor Byongte'ye. Seul'deki sistemi geri istiyor ama tek başına yürüttüğü mücadele bir süre sonra onu da yoruyor.

"Önümde iki seçenek vardı. Birincisi, Sokde'yi ihbar edip sınıfın yeni kahramanı olmak. İkincisi ise, bu durum karşısında sessiz kalarak Sokde'nin egemenliği altında rahat bir hayat sürmekti."

 Öğretmenlerinin Sokde'ye bu kadar iyi davranmasının nedeni ise, Sokde'nin hükümdarlığında olan sınıfın örnek bir sınıf olması. Böylece öğretmenin işini azaltıyor ve daha rahat bir hayat sağlıyor öğretmene Sokde Om. Oysa ertesi yıl öğretmenlerinin değişmesiyle hükümdarlığının temelleri de sallanmaya başlıyor Sokde'nin.

 Çocuklar arasındaki mücadeleyi politika eleştirisi yapmak için bir metafor olarak kullanmış yazar. Örneğin Seul, demokrasiyi temsil ederken; Sokde Om, otoriter ve baskıcı rejimi temsil ediyor. Bir çırıpıda biten kitap insanın gerçekten ufkunu açıyor. Gerek psikolojik gerekse toplumsal analizleriyle okunması gereken çok kıymetli bir kitap olduğunu düşünüyorum.

 Bir sonraki kitapta görüşmek üzere.❤