BÖYLE YAŞIYORUZ ARTIK ~ SUSAN SONTAG

 "Herkes, herkes için endişeleniyor artık, dedi Betsy, böyle yaşıyoruz sanırım, böyle yaşıyoruz artık."

52 sayfalık çarpıcı bir metin Böyle Yaşıyoruz Artık. Susan Sontag bir dostunun AIDS olduğunu öğrendiği gün bir oturuşta yazmış bu metni. Okuyucuyu konuya çekmek için oyalanmıyor ve daha ilk cümleden hastanın AIDS nedeni ile yaşadıkları arkadaşları aracılığı ile anlatılmaya başlanıyor. Hastalığın yaygınlığından bahsederken yanlış bilinenlere (özellikle de bulaşıcılık konusunda) de değiniyor.

 "Nasıl ölündüğünü öğreniyoruz..."

Bir hastalığı sosyal açıdan bütün yönleri ile ele almayı başarmış Sontag. Hiç bir hastalık hikayesinde hasta yakınlarının hislerinin bu kadar detaylı ve yerinde ele alındığını görmemiştim. Muhtemelen kendisinin hasta yakını olmasından kaynaklanıyor. Bu sayede bir hasta yakının sadece üzüntüsünden değil, ziyarete giderken bile hissettikleri bencilce duygulardan çekinmeden bahsediyor.

"Kanser teşhisi, hastalardan genellikle aileleri tarafından gizleniyordu; AIDS teşhisi ise, en az aynı derecede yaygın bir şekilde, hastalar tarafından ailelerinden gizlenmektedir."

Kitaptaki en etkileyici kısımlardan birisi benim için kanser & AIDS karşılaştırmasıydı. Her iki hastalık da ölümcül ve kesin bir çözümü yok maalesef. Ancak Sontag, kanserin insanda kötü şans, AIDS'in ise suçluluk duygusu uyandırdığından bahsediyor. Kanser sağlıksız bir yaşamın cezası olarak görülürken AIDS, sapkın bir seks müptelasını çağrıştırır. Bu nedenle de bir AIDS hastası ya da HIV pozitif bireyler fiziksel ölümden önce toplumsal bir ölümle yüzleşir. 

"Hastalık en büyük sefalet olduğu için, hasta olmanın en sefil yanı da yalnızlıktır."

Aslında Sontag'ın AIDS ve Metaforları kitabından bir bölüme ait, noktası olmayan bol virgüllü cümlelerle yazılmış bir metin. Sontag her bir tespitiyle göz ardı edilen gerçekleri okuyucunun yüzüne vurmaktan çekinmemiş. Ufuk açan kitaplardan biri olduğunu söyleyebilirim. Ölümcül bir hastalığı sadece hasta odaklı değil, hastanın yakın çevresine de odaklanarak anlatması oldukça etkileyiciydi. Gerçekleri saklamamış, bencilliklerini başka şeylerin arkasına sığınmadan anlatmayı tercih etmiş. 

 Bir sonraki kitapta görüşmek üzere.❤