LANETLİ TAVŞAN ~ BORA CHUNG

 1976, Güney Kore - Seul doğumlu bir yazar Bora Chung. 2017 yılında yayınladığı Lanetli Tavşan kitabı 2022 yılında Uluslararası Booker Ödülü adayları arasında kısa listeye kalıyor. Yani ödül adaylığı için son 6 kitaptan biriymiş. Aktarmak istediğim küçük bir not da şöyle: 6 Şubat depremi olduğunda Bora Chung çok satılanlar listesinde olan kitabı Lanetli Tavşan'ın Türkiye'den elde ettiği geliri depremzedelere bağışlamış. Teşekkürler, Bora Chung! 💜

"Lanetli eşyaları kişisel kullanım amaçlı yapmak yasaktır. Aile mesleğimizi devralanlar kendi yaptığı lanetli eşyaları kullanamaz."

    Fantastik bir kitap olan Lanetli Tavşan toplam 10 hikayeden oluşuyor ki ben bu kitabı bir bütün sanıyordum olmadığını fark edince de üzülmüştüm. Her bir öykünün dünyası da birbirinden farklı ve birbiri ile ilgileri yok. Hikaye başlıkları da şöyle:

• Lanetli Tavşan
• Kafa
• Soğuk Parmaklar
• Bedenleşme
• Elveda Sevgilim
• Kapan
• Yara İzleri
• Evim Güzel Evim
• Rüzgarın ve Kumların Hükümdarı
• Vuslat

"Ufuktan güneşe ve aya kadar uzanan gökyüzü, insanların üzerinde egemenlik kuramayacağı bir yerdir."

 Bora Chung'ın kitabını okuduğunuzda biraz fabl havası sezebilirsiniz. Başkarakterlerin başına her zaman çok kötü şeyler geliyor ama sonunda her zaman iyiler kazanır ve kötüler kaybeder. Ancak okuyucu olarak o noktaya gelene kadar canınız acıyor ve yazarımız asıl amacının bunu anlatmak olmadığını söylüyor. Bütün hikayelerin bir başka ortak noktası daha var: Başkarakterlerin yalnızlığı. Kalabalıklar içinde bile yalnız olan karakterler ve hatta gerçekte ne kadar yalnız olduklarının farkında bile olmayan karakterlerden bahsediyorum. Bu konuyla ilgili Sanat Kritik'le yaptığı röportajda şöyle diyor Bora Chung: "Bu kitapta yer alan öykülerdeki bütün ana karakterler yalnızdır. Yaşadıkları evren genellikle acımasız, tuhaf hatta bazen büyüleyici veya güzel olsa da esasen uygarlaşmamış bir yerdir; adalet yerini bulsa, sonunda herkes ektiğini biçse ve insanların yalnızlığı asla değişmez. Anlatmak istediğim buydu. Öykülerimin böylesine tuhaf ve acımasız bir evrende tek başına mücadele veren yalnız okurlara teselli olmasını istedim." Bunu bilip kitaptaki hikayeleri tekrar gözden geçirdiğiniz bambaşka noktalar içinizi acıtıyor. 

"İnsan çocukluğunu sadece bir kere yaşar; o zamanları umut ve hayallerle doldurmak gerekirken, onun çocukluğu ölmemeye çabalamakla geçip gitmişti."

Beni en çok etkileyen öykü Yara İzleri oldu. Bütün hikayeleri okurken içinizde bir yerler acıyor ama beni en çok acıtan hikayeydi Yara İzleri. Çocukluğundan itibaren yalnızlığa mahkum olan ve kurtulduğunu sandığında bile kurtulamamış bir karakter olduğu için özellikle inciticiydi. 10 kasvetli öykü arasından en karanlığı bu hikaye idi bence. Aynı zamanda kitabın da en uzun öyküsü. Bir insana hayvan muamelesi yapılmasını anlatıyor Chung bu öyküde, hem de çocukluğundan itibaren. Etrafındaki insanlarla hiçbir zaman eşit olamaması ve onu kullanmalarının öyküsü.  

"Biri mucizevi şekilde gelip beni hayata bağlayan ipleri çözerdi belki."

Kitabın arka kapağını kapattığımda Lanetli Tavşan'ın benim için oldukça özel bir kitap olduğunu fark ettim. Bende bir yerlere dokundu ve algılarımda bir şeyleri uyandırdı. Toplumsal koşullar, cinsiyet rolleri gibi problemleri de atlamadan büyülü bir korku dünyası ile birleştirmiş gerçekliğimizi Bora Chung. Sürükleyici olay örgüleri ve akıcı bir üslupla yazılmış. Her bir hikaye başarılı ve etkileyiciydi. Sonuç: Okumanızı şiddetle tavsiye ederim.

 Bir sonraki kitapta görüşmek üzere.❤